Με τον σύζυγό μου είμαστε παντρεμένοι 10 χρόνια. Έκανε δύο δουλειές για να τα βγάζουμε πέρα. Τον πρώτο χρόνο του γάμου μας αρρώστησε ο πατέρας μου και έμεινα έγκυος στο πρώτο μας παιδί. Όσο ήμουν έγκυος, ο σύζυγος μου παραιτήθηκε από τη δεύτερη δουλειά.
Ο πατέρας μου πέθανε, όταν το μωρό ήταν 6 μηνών και πέρασα μια δύσκολη περίοδο πένθους, γιατί έπρεπε να στηρίξουμε τη μαμά μου και δεν πρόσεχα τις αλλαγές στη συμπεριφορά του άνδρα μου. Τότε ξεκίνησε η κρίση. Ο άντρας μου απολύθηκε και από την άλλη δουλειά, ενώ μόλις είχα καταλάβει ότι ήμουν ξανά έγκυος.
Νιώθω ότι δεν αντέχω πια να είμαι ο… άντρας του σπιτιού
Συζήτησα μαζί του για το αν θα κρατούσαμε το μωρό και εκείνος με διαβεβαίωσε ότι θα έκανε τα πάντα για εμάς. Δυστυχώς δεν έκανε τίποτε. Όσο έμεινα σπίτι με άδεια είδα τις διαφορές που είχε ο άνδρας που παντρεύτηκα με αυτόν που ζούσε μαζί μου. Είχε βαρύνει, δεν πηγαίναμε πουθενά, κοιμόταν από τις 20:30 και ξυπνούσε στις 11:00. Αρρώστησε το μωρό και έμεινα 10 μέρες στο νοσοκομείο. Ήρθε μόνο ένα απόγευμα για να φέρει πάνες.
Όταν επέστρεψα στην εργασία μου, του βρήκα δουλειά σε ανταγωνιστική εταιρία. Προσπάθησα να τον κάνω δυναμικό ξανά. Από τη νέα δουλειά τον έδιωξαν πριν από μερικούς μήνες και το έμαθα από συναδέρφους του. Η συμπεριφορά του συνέχιζε να είναι υποτονική. Βρήκε άλλη δουλειά, αλλά φοβάμαι ότι και πάλι κάτι θα γίνει. Η συμπεριφορά του δείχνει σημάδια βελτίωσης, αλλά αυτό έκανε πάντα. Βελτιώνεται για λίγο και μετά τεμπελιάζει ξανά.
Νιώθω ότι δεν αντέχω πια να είμαι ο… άντρας του σπιτιού. Τα 6 από τα 10 χρόνια δεν έχω χαμογελάσει. Έχω αρχίσει να έχω προβλήματα και στη δουλειά μου, γιατί δεν συγκεντρώνομαι. Δεν τον θέλω πια ερωτικά και δεν έχω άλλα αισθήματα για αυτόν. Πιστεύω πως όσο ζούσε ο πατέρας μου ήταν σωστός και τώρα απλά έχει δείξει τον πραγματικό του εαυτό ή έστω τον εαυτό που δεν έβλεπα λόγω έρωτα. Να του μιλήσω άλλη μια φορά ή δεν θα αλλάξει κάτι; Και τα παιδιά; Πώς θα είναι για αυτά αν αποφασίσω να χωρίσω;
Στο ερώτημά σας απάντησε ο ψυχολόγος – ομαδικός θεραπευτής Δημήτρης Κατσαρός
Αγαπητή αναγνώστρια,
Φαίνεστε απογοητευμένη από τον άντρα σας, ο οποίος φαίνεται να θλίβεται κι αυτός από τα γεγονότα ζωής της οικογένειάς σας. Ο ίδιος έχει γονείς εν ζωή; Αν ναι, πως λειτουργεί με τους δικούς του; Σας ρωτώ και κατ’ επέκταση σας παροτρύνω να σκεφτείτε κι εσείς, γιατί σκέφτομαι ότι έστω κι αν χωρίσετε είναι καλό για σας να έχετε κάποιες εξηγήσεις. Όχι απολογίες ακριβώς, αλλά εξηγήσεις του πως λειτουργεί γενικά με βάση τον κατεστημένο περίγυρο, τον οποίο οργανώνεται, δρα και αντιδρά.
Η κούραση και η παθητικότητα εναλλάσσονται με την πρωτοβουλία και την όρεξη σε όλους μας. Απλά σε κάποιους από μας κάνει μεγαλύτερο κύκλο. Αν είναι ο χαρακτήρας του τέτοιος, τότε οι εξηγήσεις θα σας βοηθήσουν να μη νιώθετε τόσο ματαιωμένη και μόνη. Θα μπορέσετε να πείτε ότι με βάση τα δεδομένα του έκανε ό,τι μπορούσε και αυτό απλά δε σας είναι αρκετό.
Άλλωστε είναι και στο χέρι σας να ξέρετε αν τελικά θέλετε να χωρίσετε με μια απλή απάντηση στην ερώτηση: Αν έπαιρνε τώρα μια δραστική πρωτοβουλία, θα θέλατε να συνεχίσετε την κοινή ζωή σας; Αν μπει στη διαδικασία να σας διεκδικήσει, αποδεικνύοντάς σας με πράξη ότι ενδιαφέρεται για σας, θα αλλάξει το συναίσθημά σας; Η καχυποψία σας ως προς τη συμπεριφορά του είναι μεν εδραιωμένη, αλλά μπορείτε να την αμφισβητήσετε πια όπως αμφισβητείτε αυτόν;
Διαβάστε σχετικά άρθρα:
Γιατί δεν θέλει να κάνει μονογαμική σχέση; 3 λόγοι!
Σεξ και γάμος: Είναι καλό να κυκλοφορούμε στο σπίτι γυμνοί;